سایت روانشناسی

سلام بر طرفدارای پر پرو پا قرصم

امشب گفتم بیخیال پست و مطلب و نصیحت و ..........از همینا

فقط اومدم واسه اونایی که هر شب می یان و سر می زنن به وبلاگ خودشون یه چیزایی بنویسم

بگم ممنون و بگم ممنون..............بگم از حمایتتون و نظراتون و لطفتون ممنون

فقط همین

دوستان عزیزم سلام

 ایشالله روزهای زیبای بارانی تو بهترین شبای خدا براتون پر از عشق باشه

این روزا خدا خیلی به زمین نزدیکه و از تو دست اونایی که دعا می کنند گل استجابت می چینه

امروز می خوام از یکی از مراجعینم بنویسم که تا قبل از اینکه مشکلشو بهم بگه فک می کردم هیچ موردی نداره و تو مدرسه که می رفت و می یومد از روحیه شادش خوشحال می شدم

 تا اینکه امروز اومد پیشمو کلی درد و دل کرد..............خیلی حالش بد بود و خیلی گریه کرد....................و دوباره  تو اشکاش می خندید

سنی هم نداشت همش 16 سالش بود،چرا ؟!چرا بعضیا انقدر خوب از پس مشکلاتشون بر می یان،چرا بعضیا نمی تونن و بعضیا می تونن؟!نمی دونم چرا اینا رو نوشتم  و چرا برام مهم بود روانشناسان می گن وقتی چیزی رو می نویسی و بهش توجه می کنی یعنی برات مهم بوده و از توش یه چیزی در آوردی

خلاصه کنم و بگم که خیلی اوقات ما ادعای خوب بودن و صبور بودن می کنیم ولی واقعا نیستیم و  تو خیلی مسائل کم می یاریم  کمی به اطراف که نگاه کنیم می فهمیم خوبان دور و برمون هستند و ما داریم جای دیگه دنبال این واژه ها

می گردیم

چند مدت پیش  مشکلات مراجعینم خیلی روم فشار آورد،هر چی با خودم کلنجار رفتم نتونستم خودمو رها کنم،همش داشتم به اونا و مشکلاتشون فکر می کردم و حتی زمانهای استراحتم هم عذاب وجدان داشتم که چرا دارم استراحت می کنم خلاصه رفتم تو فاز افسردگی حتی واسه اطمینان یه سری آهنگ داغون غمگین دانلود کردم و ریختم رو گوشیمو زنگ خورمو و از این کارایی که آدمو خفن می کنه و.....................

شدم یه افسرده به تمام معنا..........تازه یه تست افسردگی هم از خودم گرفتم دیدم واااااااای حالم چقدر بده جدی جدی

خلاصه چند مدتی اینطوری گذشت حتی اگه یادتون باشه یه پست هم گذاشتم"حال حالم خوب نیست"

ولی.................. دیدم اینجوری نمی شه و تا خودم نخوام خوب نمی شم و اینم هی بیشتر بهم مسلط می شه

آخر هفته یه مسافرت ردیف کردمو رفتم و از محیط کندم و فقط به

            خودمو

                          آرزوهامو

                                       آِیندمو

                                                هدفمو

                                                         مسیرم

فکر کردم

فکر به اینکه اگه حالا اینجا بمونم از خودم عقب افتادم و این آخر مسیری که قرار بوده برم نیست

یه خورده شارژ شدم کمی هم بهتر،

آزاد شدم و رها

دیدم می شه رها شد و فقط خودت بود و کلی حال بردم

برگشتن محرم هم اومده بود و سبک ترم کرد سبک مثل حر و شاد مثل قاسم

واقعا امام حسین تو جونم رسید

کافیه هدفامونو مرور کنیم و به آخر راه دیدی بزنیم...........راه خودش مسیرو نشون می ده

جواب سلام را با علیک بده ،
 

مطمئن باش هر جوابی بدهی

                             یک روزی

                                     یک جوری

                                                   یک جایی

                                                                      به تو باز می گردد ...

سلام به دوستای گلم

من اومدم ............از کربلا............قبول حق

خیلی خوش گذشت جای همتون رو اونجا خالی کردم

ایشالله روزی تک تک شما خوبان باشه که مشرف بشید

اونجا یه خانم مسن همسفرمون بود که چندمین بارش بود     می یومد

یه بار که بهش گفتم خوش به حالت که اینقدر می یای کربلاخیلی قشنگ جوابمو داد گفت:

زیاد مهم نیست که چندین بار بیای مهم اینه که تاثیرات زیارت رو تو خودت حفظ کنی و ازش استفاده کنی و دستاورد سفر همینه و بس

واقعا راست می گه ما هممون تا حالا کلی موقعیت خوب داشتیم که به راحتی ازش رد شدیم و نکات قشنگشو واسه روزای دیگه تو ذهنمون ذخیره نکردیم

حالا تو اگه همین الان بخوای یه موقعیت خوبتو یادآوری کنی و از یه نکته اش استفاده کنی چی به ذهنت می یاد

 خداییش همین الان به یکیش فکر کن...............خواهشا طلایی باش

دوستان عزیز سلام

فردا ایشالله دارم می رم کربلا

گرچه اصلا آمادگیشو ندارم ولی شما دعا کنید بتونم استفاده کنم

دعاگوی همه شما عزیزان هستم

به مدت 10 روز پست جدید نمی ذارم و همین الان پیشاپیش شهادت امام جعفر صادق (ع)،رئیس مکتب شیعی رو تسلیت میگم

ایشالله برگشتم در خدمتتون هستم

ا

این مطلب رو واسه اونایی می ذارم که همیشه بهم لطف دارن و با نظرات ،انتقادها وپیشنهادهاشون همراهیم می کنن 

مثل همونایی که همین الان که اینو خوندن می فهمن با خودشونم

ممنون از همتون

عکس های زلزله زده ها رو که نگاه می کردم خودمو جای اموات گذاشتم اونا قبل از این که هر کاری بخوان بکنن کشته شدند و هیچ فرصتی برای جبران گذشته تو اون زمان بهشون داده نشد

حالا دیگه اونا هستند و اعمالشون و راهی دراز و پر از فراز و نشیب که پیش رو دارند

باید تا قبل از اینکه اختیار رو ازمون بگیرند برای آخرتمون کاری کنیم و هر آن مرگ رو به خودمون نزدیک ببینیم تا کمتر اشتباه کنیم و بعد از اشتباهاتمون سریع از خدا بخوایم که..........

هر کاری کردم که یه عکس از زلزله آذربایجان بذارم نتونستم واقعا همش دلگیر و نارحت کننده است

برای کشته شدگان آرزوی مغفرت و برای بازماندگان صبر را از خدای کریم مسئلت دارم

این روزها که کمتر به وبلاگم سر می زنم همش تو این فکرم که تا به حال

چقدر تو زندگیم مفید بودم

چقدر تونستم باعث پیشرفت مردم بشم

توجه کردین وقتی یه مطلب به mailمون می یاد سعی می کنیم سریع بخونیمش که خونده باشیم (این تکیه کلام یکی از دوستامه همه جا می گفت این کارو بکنیم که کرده باشیم)و بریم سراغ مطلب بعدی؟؟؟؟؟؟؟

یادتونه اوایل یه مطلب رو تا ته می خوندیم و حسابی تو ذهنمون نگه می داشتیم و چند تا جا ازش استفاده می کردیم ولی حالا که دوستان مجازیمون زیاد تر شدند و ارسال هامون سر به فلک رسیده توجهمون کمتر شده و هممون چندین مطلب اصلا باز نشده داریم 

واقعا چرا؟؟؟این سوالیه که جوابش کاملا روشنه پس جوابش با خودتون فقط من بگم که:

"اگه می خواین آدم مفیدی  واسه خود و دیگران باشید به سراغ هر کاری که می رید با برنامه باشید زیرا رضایت قلبی از کار شما را به هدفتون نزدیک و رضایت دیگران رو نیز به دنبال داره"

چندین بار روحیه یکدیگر را خورد کردیم و بعد از مدتی با پشیمانی عذر خواسته ایم!!!؟؟

آیا معذرت خواهی ما روح لطیف انسانی را کاملا ترمیم می کند

همانگونه که کاغذ  دیگر درخت نمی شود زخم روان هم آخر خطی بر جا می گذارد